Sevgili Günlükcüm / 22

İstanbul'un pırıl pırıl güneşli bir gününden Merhaba :)

Çalıştığım yerde pek bir manzara olmadığı için bugün Sevgili arkadaşım Nilüfer'le fotoğraf çekip  güleryüzlü bir karşılama yapayım dedim sizlere :)

Bu aralar pek bir duygusalım . Zaten çok çabuk duygulanabilen , çok çabuk ağlayabilen bir yapım vardır. Ama bu aralar bu iki katı daha arttı. 

Çarşamba günü haberler de ( ki hala daha yazarken duygulanıyorum ) İzmir'in Beydağ ilçesinde ki Çamlık köyünde bundan iki ay önce İzmir Büyükşehir Belediye Başkanını yoğurt kovalarından bando takımı kurup bu minik kahramanlarımız karşılama yapmışlar. Bu karşılamadan sonra ise 23 Nisan 'da hediye olarak bu minik kahramanlarımıza trampetler , davullar ve ziller hediye gönderilmiş.

Fotoğraf kaynağı : Radikal resmi sitesinden alıntıdır.

Ben bu haberi dinlerken gözlerimdeki yaşları tutamıyordum.Ya sanki birine birşey olmuşta ben o derece kötü bir şekilde ağlıyordum. Benim için bir çocuğu sevindirmek dünyanın en güzel hediyesidir. Benim kardeşim yok. Belki de çocuklara bu yüzden çok fazla ilgim var. Kuzenlerim bile Anneanneme gittiğim an hepsi gelir " Aaa Yağmur ablam gelmiş" diye sarılırlar daha montumu bile çıkarmadan onlarla kucaklaşırım..Valla çocukları çok seviyorum. Bu yüzden yarın bir gün zengin olduğumda küçük çocuklara yardım eli uzatmak istiyorum. Zengin olmakla da alakalı değil aslında. Tüketimimden fazla param olduğu takdirde yardım eli uzatacağım.
Bu haberi dün ( evet dün 23 nisan'dı ve ben yarım günde olsa çalıştım ) şirkette ki kızlara anlattım. Ben ağlayarak anlatıyorum bizim kızların da gözleri doldu hatta bir tanesi " Yağmur ağlatacaksın beni makyajım akacak bak bugün kocam askerden geliyor " diyordu :) Evet asker yolu bekleyenleri gayet iyi anlıyorum o geleceği gün , o kavuşma anı .. Geçen sene bende bu yollardan geçtim :) Ama evlenipte askere gidilmesi pek bir tuhaf geliyor ya bana :)

Yarım gün çalıştıktan sonra hava da kötü bari eve gideyim dedim. ( Bu arada ben eve gittim hava düzeldi neyse birşey demiyorum :) ) İzlemeye bir türlü fırsat bulamadığım sonradan aklımdan uçup giden " Benim Dünyam " filmini izledim. Allah'ım bu nasıl bir filmdir. Ben bu kadar acıklı bu kadar duygusal olduğunu tahmin etmiyordum. O İzmirde ki çocuklardan sonra üzerine bu filmde eklenince benim gözler resmen kan çanağıydı. Düşünebiliyor musunuz ; bir insan , kör , sağır ve dilsiz ona hayatı öğretmeye çalışıyorsunuz. Yemek yemekten , top oynamaya , okumaya , üniversite bitirmeye. Çok mu çok harika bir film..! sonradan da pek bir pişman oldum " keşke sinemada izleseydim " diye.. İzlemeyenler varsa muhakkak izlesin..

İstanbul artık kışa veda ediyor. Etsin artık gerçekten mis gibi bahar havalarını yaz aylarını özledim. Bu güzel havalarda Sevgilimin eğitimi olması da pek kötü plan yapamıyoruz yahu :)

Mutlu hafta sonları :)

Saygılar..