Bir devir kapanıyor..
23.07.2008 tarihinde o zamanlar Suadiyede oturuyordum. Kazandığım üniversiteye gitmeyip çalışma hayatına atıldım. Şu kapıdan içeri ilk iş görüşmesi için geldiğim günü hala dün gibi hatırlıyorum.Çok heyecanlıydım. İşte sınavlar, mülakatlar derken işe alınmıştım daha gencecik tazecik bir elemandım.18 yaşındaydım gerisini siz düşünün.. Çağrı merkezi ile başlayıp sonradan Back Office bölümüne geçtim. Çağrı merkezinden farkım , sürekli sabit bir vardiya da olacaktım ayrıca bazı hafta sonları çalışmayacaktım.Nitekim öyle de oldu.
Yazacağım başka postlarım varken diğerlerini eledim ve bugüne bu postu yazayım dedim.Taşınacağımız belliydi. Ha Eylül , Ha Ekim derken en son 19 Kasım da taşınacaktık ama dün aniden öğrendiğimiz bilgiye göre Nilüferle beni bugün yarım gün çalıştıracaklar ve yarın sabah itibariyle Kurtköy'de başlayacaktık..Çok sinir olduk odaklamıştık kendimizi cumaya bir anda Çarşamba olduğunu öğrenince enerjimiz düştü. Bildiğiniz gerçekten enerjimiz düştü. Gözlerim dolu dolu oldu..Ağladım ağlayacaktım..
Bugün Çengelköy'den size yazdığım son post'um.Kurtköy gerçekten çok uzak. Aklımdan ne tilkilikler geçiyor da onu burada dile getiremiyorum. Yarın orayla ilgili post yazar mıyım inanın bilemiyorum tek bildiğim 7 yıl 4 ayımı verdiğim burayı çok özleyeceğim.. En azından öğle aralarında gidip Migrosa alışveriş yapıyorduk veya çay içmeye çıkıyorduk. Yemek yenilecek yerler çok olmasa da yine vardı. Ama Kurtköy de sadece mezarlık olacak. Ana caddeye gitmek için bile servis aracı kullanmak gerekiyor. Haftasonları yarım gün çalışıyorum ya. Artık bu yarım gün tam gün olmak zorunda . Ana caddeye nasıl gideceğimize dair bir fikrimiz yok. Bir de evlilik arefesinde olmam çok daha kötü. Hafta içi halletmem gereken tüm işleri hafta sonu izin günümde halledeceğim ve evlenene kadar da rahata eremeyeceğim..Umarım herşeyin hayırlısı olur..
Hoşçakal Çengelköy..
Saygılar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder